Rozszerzenia zewnętrzne

3. Ze­wnę­trzne mo­du­ły-roz­sze­rze­nia. Są to pli­ki ty­pu KXM lub in­ne, któ­re mo­gą wy­ko­ny­wać pe­wne fun­kcje, któ­rych program w wer­sji stan­dar­do­wej nie po­sia­da. Mo­du­ły te mo­gą być in­sta­lo­wa­ne w roz­wi­ja­nym me­nu w gru­pie Narzędzia lub też in­sta­lo­wa­ne jako ikony na pas­ku sta­nu.

4. Pro­gra­my us­łu­go­we. Są to sa­mo­dziel­ne pro­gra­my (EXE), któ­re współ­pra­cu­ją z pro­gra­mem Kombi i mo­gą być z je­go po­zio­mu wywoływane w ce­lu wy­ko­na­nia pe­wnych usług. Mo­gą być uru­cha­mia­ne au­to­ma­ty­cznie pod­czas star­tu pro­gra­mu. Mo­gą być ró­wnież do­da­wa­ne do menu Narzędzia.

Do­stęp­na jest do­ku­men­ta­cja API pro­gra­mu Kom­bi wy­jaś­nia­ją­ca za­sa­dy two­rze­nia włas­nych roz­sze­rzeń pro­gra­mu.

15. Menedżer krojów

    Me­ne­dżer kro­jów od wer­sji 6.0 prze­jął cał­ko­wi­cie za­rzą­dza­nie kro­ja­mi w pro­gra­mie. Pra­ca z me­ne­dże­rem kro­jów po­le­ga po pier­wsze na je­go po­pra­wnym skon­fi­gu­ro­wa­niu, a na­stęp­nie już tyl­ko na wy­bie­ra­niu kro­jów z roz­wi­ja­nych list.

    Etap kon­fi­gu­ro­wa­nia po­le­ga na wy­bra­niu fol­de­rów z kro­ja­mi, któ­re zo­sta­ną ska­ta­lo­go­wa­ne i wpro­wa­dzo­ne do ba­zy da­nych me­ne­dże­ra. Wy­bór fol­de­rów mo­że od­by­wać się rę­cznie (przez wska­za­nie wła­ści­we­go fol­de­ru w ok­nie prze­glą­da­nia fol­de­rów) lub au­to­ma­ty­cznie (przez prze­szu­ka­nie twar­dych dys­ków w ce­lu od­szu­ka­nia ka­ta­lo­gów z kro­ja­mi).

    Od wer­sji 7.0 mo­duł ka­ta­lo­gu­je (po­za kro­ja­mi TTF, Type 1 i CFN (kro­je Ca­la­mu­sa), któ­re ka­ta­lo­go­wał już w wer­sji 6.0) ró­wnież kro­je OpenType. Po­nad­to me­ne­dżer kro­jów udo­stęp­nia sze­reg do­dat­ko­wych op­cji, jak np. ka­ta­lo­go­wa­nie tyl­ko tych kro­jów, któ­re mo­gą być ra­ste­ry­zo­wa­ne sy­ste­mo­wo, czy też bu­fo­ro­wa­nie wy­świet­la­nych mi­nia­tur kro­jów.

    Mo­duł współ­pra­cu­je z In­sta­la­to­rem kro­jów i za­pe­wnia sy­ste­mo­wą ra­ste­ry­za­cję kro­jów na­wet nie za­insta­lo­wa­nych w sy­ste­mie.

    ^

    
    

16. Nieinterpretowany import plików postscriptowych

    Mo­duł ob­słu­gu­je im­port nieinterpretowanych pli­ków Post­Scrip­to­wych. Są to na­stę­pu­ją­ce ty­py pli­ków:

    • EPS (encapsulated Post­Script) czy­li Post­Script obu­do­wa­ny. Jest to plik post­scrip­to­wy z na­głów­kiem za­wie­ra­ją­cym pod­gląd za­war­to­ści. Pod­gląd mo­że być za­pi­sa­ny w for­ma­cie TIFF lub Win­dows Metafile. Pro­gram Kom­bi po za­im­por­to­wa­niu ta­kie­go pli­ku wy­świet­la w ram­ce pod­gląd, na­to­miast plik post­scrip­to­wy zo­sta­nie wy­sła­ny do urzą­dze­nia dru­ku­ją­ce­go w cza­sie dru­ko­wa­nia. Je­śli urzą­dze­nie dru­ku­ją­ce nie ob­słu­gu­je Post­Scrip­tu – pro­gram wy­śle do nie­go pod­gląd. Umoż­li­wia to dru­ko­wa­nie prac do ko­rek­ty na urzą­dze­niach nie­post­scrip­towych.
      Pro­gram ob­słu­gu­je pli­ki te­go ty­pu za­ró­wno ja­ko do­wią­za­ne ze­wnę­trznie, jak i osa­dzo­ne w do­ku­men­cie.

    • EPS DCS (encapsulated Post­Script desktop color separation) v. 1.0 i 2.0. Pli­ki te­go ty­pu są po­dob­ne do zwyk­łych pli­ków eps z je­dną róż­ni­cą – za­wie­ra­ją one po­za pod­glą­dem – ró­wnież se­pa­ra­cje gra­fi­ki na po­szcze­gól­ne ko­lo­ry skła­do­we. Wer­sja 1.0 prze­wi­du­je na po­szcze­gól­ne se­pa­ra­cje osob­ne pli­ki (np. w przy­pad­ku peł­ne­go ko­lo­ru po­win­niś­my mieć pięć pli­ków – głó­wny plik z pod­glą­dem oraz czte­ry pli­ki skła­do­we z po­szcze­gól­ny­mi se­pa­ra­cja­mi). Wer­sja 2.0 umoż­li­wia za­pi­sa­nie po­szcze­gól­nych roz­bar­wień w je­dnym pli­ku. Ten typ pli­ków jest ob­słu­gi­wa­ny wy­łą­cznie ja­ko do­wią­za­ny ze­wnę­trznie. Je­śli wy­bie­rze­my op­cję osa­dze­nia pli­ku w do­ku­men­cie – zo­sta­nie osa­dzo­ny tyl­ko plik głó­wny (pli­ki z roz­bar­wie­nia­mi na­dal bę­dą trak­to­wa­ne ja­ko do­wią­za­ne ze­wnę­trznie).

    • AI (pli­ki pro­gra­mu Ado­be Illustrator). Są to pli­ki post­scrip­to­we za­wie­ra­ją­ce po­za opi­sem gra­fi­ki ró­wnież wszy­stkie da­ne odnoś­nie usta­wień na­rzę­dzi i pa­let w pro­gra­mie Ado­be Illustrator. Pli­ki nie za­wie­ra­ją pod­glą­du. Pro­gram Kom­bi po za­im­por­to­wa­niu ta­kie­go pli­ku wy­świet­li w ram­ce sza­ry pro­sto­kąt oraz naz­wę za­im­por­to­wa­ne­go pli­ku. Pli­ki mo­gą być za­ró­wno do­wią­za­ne ze­wnę­trznie, jak i osa­dza­ne w do­ku­men­cie.

    • PS (Po­stScript) – czy­sty Po­stScript. Są to pli­ki post­scrip­to­we nie za­wie­ra­ją­ce pod­glą­du i ob­słu­gi­wa­ne przez program iden­ty­cznie jak pli­ki AI.

    ^

    
    

17. Obsługa interfejsu TWAIN

    Mo­duł ob­słu­gu­je in­ter­fejs TWAIN w pa­kiecie Kom­bi. Program opisano na stronie Interfejs Twain.

    ^

    
    

18. Obsługa In­ter­ne­to­we­go Ban­ku Fotografii

    Mo­duł in­te­gru­je pa­kiet z Internetowym Ban­kiem Fotografii, któ­ry za­wie­ra kil­ka ty­się­cy wy­so­kiej ja­ko­ści zdjęć, gra­fik wek­to­ro­wych, fil­mów, dźwię­ków i mo­de­li 3D. Od wer­sji dzie­wią­tej pa­kiet Kom­bi in­te­gru­je się z In­ter­ne­to­wym Ban­kiem Fo­to­gra­fii (IBF) w ten spo­sób, że moż­na prze­glą­dać mi­nia­tur­ki zdjęć znaj­du­ją­cych się w IBF po­przez Eks­plo­ra­tor baz bra­fik w Kom­bi. Mi­nia­tur­ki te po­gru­po­wa­ne są w te­ma­tycz­ne ba­zy. W stan­dar­do­wej in­sta­la­cji pa­kie­tu znaj­du­je się kil­ka przy­kła­do­wych baz. Wię­cej baz moż­na po­brać z na­sze­go ser­we­ra.
    

    

    Eksplorator baz gra­fik w Kom­bi 9

    Poprzez dwu­krot­ne klik­nię­cie wy­bra­nej mi­nia­tur­ki wkle­ja­my ją na stro­nę ot­war­te­go do­ku­men­tu. Tak wkle­jo­na mi­nia­tur­ka trak­to­wa­na jest gra­fi­ka do­wią­za­na ze­wnę­trznie, tzn. w do­ku­men­cie (na ekra­nie) wy­świet­la­na jest mi­nia­tur­ka, a w mo­men­cie dru­ko­wa­nia w miej­sce mi­nia­tur­ki pro­gram po­bie­rze z dys­ku wła­ści­wy plik i prze­śle go na dru­kar­kę. Oczy­wi­ście na tym eta­pie (tzn. po wkle­je­niu mi­nia­tur­ki z ba­zy na stro­nę w do­ku­men­cie) je­szcze te­go (wła­ści­we­go – w du­żej roz­dziel­czo­ści) pli­ku nie ma na na­szym dysku.

    Integracja z Ban­kiem po­le­ga na tym, że je­śli ma­my pra­wo do po­bie­ra­nia zdjęć z ban­ku (tzn. po­sia­da­my od­po­wie­dnią li­cen­cję), to mo­że­my klik­nąć iko­nę (w pa­le­cie atry­bu­tów wy­peł­nień) i w ten spo­sób po­brać au­to­ma­tycz­ne plik od­po­wia­da­ją­cy wy­bra­nej mi­nia­tu­rze. Plik zo­sta­nie za­pi­sa­ny na dys­ku w od­po­wie­dniej lo­ka­li­za­cji (tzn. ta­kiej, któ­ra za­pe­wnia wła­ści­we po­wią­za­nie mi­nia­tu­ry z pli­kiem). Od tej chwi­li pod­czas dru­ko­wa­nia w miej­sce mi­nia­tu­ry bę­dzie wsta­wia­ny wła­ści­wy plik.

    Można tak­że włą­czyć op­cję au­to­ma­tycz­ne­go wy­łą­cze­nia atry­bu­tu do­wią­za­nia po po­bra­niu pli­ku. W ta­kiej sy­tua­cji – po po­bra­niu – plik zo­sta­nie au­to­ma­tycz­nie wsta­wio­ny na stro­nę w do­ku­men­cie (w miej­sce miniatury).

    ^

    
    

19. Obsługa języków obcych

    Mo­duł za­pe­wnia ob­słu­gę ję­zy­ków ob­cych w pa­kie­cie. Ob­słu­ga ta po­le­ga na wy­ko­rzy­sta­niu pro­fi­li sło­wni­ko­wych oraz tzw. ko­du ję­zy­ka. Szcze­gó­ły znaj­dzie użyt­ko­wnik w do­ku­men­ta­cji pa­kie­tu.

    ^

    
    

20. Obsługa warstw

    War­stwy są me­cha­niz­mem uspra­wnia­ją­cym two­rze­nie za­a­wan­so­wa­nych do­ku­men­tów. Z uży­ciem warstw moż­li­we jest np. two­rze­nie wie­lo­ję­zy­cznych wer­sji te­go sa­me­go do­ku­men­tu. Idea pra­cy na war­stwach po­le­ga na moż­li­wo­ści przy­pi­sy­wa­nia ra­mek do je­dnej z 32 warstw, a na­stęp­nie usta­la­niu, któ­re z warstw są wi­do­czne, któ­re ak­ty­wne i któ­re ma­ją być dru­ko­wa­ne.
    

    

    Obsługa warstw w Kombi

    No­ta te­chni­czna nr 7 za­wie­ra krót­ki opis ob­słu­gi warstw.

    ^

    
    

21. Projektor K3D

    Mo­duł słu­ży do nak­ła­da­nia obiek­tów wek­to­ro­wych i ra­stro­wych na trój­wy­mia­ro­we po­wie­rzchnie ste­ru­ją­ce. Pro­gram ofe­ru­je ze­staw pre­de­fi­nio­wa­nych po­wie­rzchni, a tak­że moż­li­wość ich edy­cji. Użyt­ko­wnik mo­że też zmie­niać oświet­le­nie obiek­tów. Efekt pra­cy jest za­pi­sy­wa­ny w for­macie włas­nym lub eks­por­to­wa­ny do bit­ma­py, pli­ku EPS bądź me­tap­li­ku. Można tak­że ge­ne­ro­wać filmy.

    Wię­cej szcze­gó­łów na ten te­mat można zna­leźć na stro­nie k3d.3n.com.pl poświęconej temu programowi.
    

    

    Okno Projektora K3D

    Poniżej przed­sta­wio­no przy­kła­do­we obiek­ty 3D utwo­rzo­ne za po­mo­cą tego pro­jek­to­ra.

    

    ^

    
    

22. Rejestrator plików

    Pro­gram in­te­gru­je pa­kiet Kom­bi z sy­ste­mem. Program opisano na stronie Rejestrator plików.

    ^

    
    

23. Spiker

    Spi­ker jest mo­du­łem syn­te­zy mo­wy. W pro­gra­mie Kom­bi mo­duł jest wy­ko­rzy­sty­wa­ny na dwa spo­so­by.

    • Po pier­wsze wspo­ma­ga ko­mu­ni­ka­cję pro­gra­mu z użyt­ko­wni­kiem po­przez in­for­mo­wa­nie go gło­sem o sta­nie pro­gra­mu (np. skró­tach kla­wi­szo­wych, itp.) oraz jest wy­ko­rzy­sty­wa­ny do ge­ne­ro­wa­nia gło­su w animacjach ilu­stru­ją­cych nie­któ­re za­ga­dnie­nia oma­wia­ne w pli­kach po­mo­cy.

    • Dru­ga – waż­niej­sza fun­kcja, to wspo­ma­ga­nie ko­rek­ty tek­stu, po­przez od­czy­ty­wa­nie wy­ra­zów uzna­nych za błę­dne lub też od­czy­ty­wa­nie tek­stu znaj­du­ją­ce­go się w edy­to­rze. Od­słu­cha­nie tek­stu za­wie­ra­ją­ce­go błę­dy, a zwła­szcza prze­li­te­ro­wa­nia w zna­cznym stop­niu pod­no­si sku­te­czność ko­rek­ty, bo­wiem błę­dy w wy­ra­zie za­bu­rza­ją płyn­ność ge­ne­ro­wa­nej mo­wy i w ten spo­sób sta­ją się łat­we do wy­chwy­ce­nia.

    Od wersji dzie­wią­tej pa­kie­tu Spiker in­te­gru­je się z gło­sem sy­ste­mo­wym. Na­dal jest mo­żli­wość ko­rzy­sta­nia z gło­sów wła­snych (np. w przy­pad­ku, gdy pra­cu­je­my na sy­ste­mie nie ob­słu­gu­ją­cym pol­skie­go gło­su), ale wy­ko­rzy­sta­nie gło­su sy­ste­mo­we­go za­pe­wnia lep­szą ja­kość syn­te­zy mo­wy.

    ^

    
    

24. Użytkownicy i hasła

    Kom­bi umoż­li­wia two­rze­nie tzw. użyt­ko­wni­ków. Po utwo­rze­niu no­we­go użyt­ko­wni­ka, pro­gram mo­że rea­li­zo­wać trzy do­dat­ko­we funkcje:

    • Pro­gram mo­że przed ot­war­ciem głó­wne­go ok­na ot­wo­rzyć do­dat­ko­we okno umoż­li­wia­ją­ce wy­bór pro­fi­lu kon­fi­gu­ra­cyj­ne­go.

    • Pro­gram mo­że przed ot­war­ciem głó­wne­go ok­na pro­sić o po­da­nie naz­wy użyt­ko­wni­ka i je­go has­ła.

    • Dla obu wy­mie­nio­nych wy­żej op­cji jest moż­li­we za­bez­pie­cza­nie do­ku­men­tów has­łem.

    ^

    
    

25. Zarządzanie kolorem

    ICM – to skrót od Ima­ge Color Management (czy­li za­rzą­dza­nie ko­lo­ra­mi ob­ra­zów). Od wer­sji 6.0 programu za­rzą­dza­nie to opar­te jest o stan­dar­do­we pli­ki *.icm (tzw. pro­fi­le ko­lo­rów), któ­rych kon­cep­cję i bu­do­wę wpro­wa­dzi­ła mię­dzy­na­ro­do­wa or­ga­ni­za­cja o naz­wie International Color Consortium.

    Ofe­ro­wa­ny z pro­gra­mem Kombi mo­duł za­rzą­dza­nia ko­lo­ra­mi obe­jmu­je czte­ry sy­tua­cje, w któ­rych pro­fi­le mo­gą być wy­ko­rzy­sta­ne, tj.: Po­bie­ra­nie ob­ra­zów, Sy­mu­la­cja wy­dru­ku na ekra­nie, Roz­bar­wie­nia i Konwersje CMYK RGB.

    ^